Pakiet PLaTeX dostarcza narzędzi potrzebnych do składu dokumentów
w języku polskim LaTeXem 2e.
Autorzy pakietu: Mariusz Olko i Marcin Woliński.
Więcej informacji na temat samego pakietu -- patrz plik
czytaj.txt dystrybucji PLaTeX.
Dokumentacja niniejsza omawia pokrótce tworzenie formatów dla programów
tex i pdftex (wersji TeX-a tworzącej od razu
pliki PDF) ze wsparciem dla jęz. polskiego i ich użycie
w środowisku opartym na web2c (dystrybucje
TeX Live/teTeX/fpTeX) lub MiKTeX.
Poniżej (w tym pliku) pokazano prosty przykład tworzenia pliku z użyciem
pakietu platex. Ponadto w najnowszych dystrybucjach
dołączono przykładowy plik doc/latex/platex/tstlatex.tex.
służący do przetestowania poprawnego
działania formatu LaTeX/PLaTeX. Początkującym użytkownikom zaleca się
zapoznanie z zawartością tego pliku.
Plik ten dostępny jest także na serwerze
GUST.
Techniczne szczegóły dotyczące użycia pakietu polski.sty
(główny element pakietu platex) dostępne są po dwukrotnym uruchomieniu: platex polski.dtx platex polski.dtx
i wyświetleniu wynikowego polski.dvi.
I. Przygotowanie formatu LaTeX2e do obsługi języka polskiego
Format w systemie TeX to wstępnie prekompilowany (aby przyspieszyć
jego analizę przez program tex/pdftex) zestaw makrodefinicji oraz reguł
przenoszenia wyrazów dla wybranego zestawu języków.
Plik formatu z reguły posiada rozszerzenie .fmt.
Tworzenie formatu to, w skrócie, uruchomienie programu tex
z opcją --ini i wczytanie odpowiedniego pliku
inicjującego (dla LateX jest to plik latex.ltx).
W LaTeX 2e zestaw reguł przenoszenia wyrazów jest zwyczajowo
deklarowany w pliku o nazwie language.dat.
Plik ten znajduje się zwykle w podkatalogu
tex/generic/config/language.dat lokalnej konfiguracji systemu
TeX bądź w głównym katalogu instalacji. Modyfikacja
language.dat polega na usunięciu w tym pliku znaku
`%' przed plhyph.tex i ewentualnym zablokowaniu takim znakiem
niepożądanych deklaracji wzorców dzielenia wyrazów.
Przygotowanie formatu:
standardowe: w teTeX należy uruchomić program texconfig,
uaktywnić reguły dzielenia wyrazów dla jęz. polskiego (menu
Hyphenation uruchamia edycję pliku
language.dat); wygenerowany zostanie format
latex.fmt zawierający
wybrane wzorce dzielenia oraz mechanizm Babel przełączania języków;
texconfig tworzy ponadto dowiązanie (lub program)
latex.
Dla dociekliwych: powyższe odpowiada uruchomieniu z linii
poleceń: fmtutil --byfmt latex
zaś na niższym poziomie -- poleceniu tex --ini --progname=latex latex.ini
W instalacji MiKTeX (od wersji 2.0) należy uruchomić menu
MiKTeX Options, zaznaczyć w podmenu
Languages: polish reguły przenoszenia wyrazów, po czym
w menu TeX Formats wygenerować nowy format
latex.fmt, zawierający polskie wzorce.
niestandardowe, które tworzy ,,czysty'' format LaTeX2e zawierający
jedynie wybrane wzorce dzielenia wyrazów, bez zbędnych mechanizmów Babel.
Jest to metoda preferowana przez wielu polskich użytkownikow. ;-)
Dlaczego PLaTeX a nie Babel? O tym poniżej.
Dla odróżnienia przyjęto nazywać taki format platex
(lub pdfplatex dla pdfTeX). Formaty te korzystają z ,,prywatnej''
kopii pliku language.dat z zadeklarowanymi od razu
polskimi i angloamerykanskimi wzorcami przenoszenia wyrazów.
Procedura opisana
w poprzednim punkcie pozwala na wygenerowanie takich formatu
za pomocą programu texconfig: menu
Formats
uruchamia edycję pliku fmtutil.cnf, należy tu
odblokować wiersz dotyczący formatu platex lub
pdfplatex (usunąć znak # przed deklaracją interesującego nas
formatu) i , po zapisaniu pliku, powrócić do menu nadrzędnego;
,,w tle'' zostanie wykonany program fmtutil;
utworzone zostanie ponadto dowiązanie
platex (pdfplatex).
W wypadku gdy nie mamy (jeszcze) programu texconfig (fpTeX dla
Windows) procedura generowania formatu platex (lub pdfplatex) da się
przedstawić w kilku krokach:
należy odszukać plik texmf/web2c/fmtutil.cnf (edytujemy
kopię tego pliku
znajdującą sią w lokalnym drzewie katalogów TeX-owych użytkownika
lub w drzewie przeznaczonym na lokalne konfiguracje; położenie
właściwego pliku pokaże uruchomienie polecenia kpsewhich fmtutil.cnf);
w pliku fmtutil.cnf należy odblokować wiersz dotyczący formatu
platex lub pdfplatex (usunąć znak #);
Dla MiKTeX (od wersji 2.0)
należy uruchomić menu MiKTeX Options, w podmenu
TeX Formats zaznaczyć format
PLaTeX (lub pdfPLaTeX) i utworzyć
(przyciskiem Build) potrzebne formaty.
W omawianych wyżej przypadkach tworzony jest plik formatu
platex.fmt (lub pdplatex.fmt), który jest kopiowany
do właściwego katalogu, zawierającego pliki
formatów oraz tworzone jest polecenie platex lub
pdfplatex (uruchamia on program tex lub
pdftex z odpowiednim formatem).
%& --translate-file=cp1250pl
\documentclass[a4paper]{article}
\usepackage{polski}
\begin{document}
Polskie literki piszemy w standardzie Windows cp1250: .....
\end{document}
Jak widać, nasz plik ma krótką preambułę -- pakiet polski
korzysta domyślnie z zainstalowanych fontów PL i układu OT4.
Jeśli korzystamy
z fontów EC nasza preambuła powinna zawierać dodatkowy wiersz: \usepackage[T1]{fontenc}
III. Polskie fonty PostScriptowe
Aktualne dystrybucje zawierają fonty serii PL w wersji Type 1 (postscriptowe).
Można je także znaleźć w najbliższym węźle CTAN lub jego kopii,
np.: ftp://sunsite.icm.edu.pl/CTAN/fonts/psfonts/polish/plpsfont/.
Pliki .pfb znajdują się w podkatalogu
texmf/fonts/type1/public/pl/ naszej instalacji.
Sterownik dvips (zamieniający wynik pracy TeX-a, plik DVI,
do formatu PostScript) wymaga aby deklaracje map fontowych
(dla fontów PL konkretnie zawartość texmf/dvips/pl/pl.map)
były dołączone do pliku texmf/dvips/config/psfonts.map.
Mapy fontowe można alternatywnie dołączyć w pliku
texmf/dvips/config/config.ps (lub jego lokalnej kopii),
dopisując wiersz: p +pl.map
po deklaracji głównej mapy fontowej: p psfonts.map.
Aby fonty Type 1 były użyte przez program pdfTeX,
należy sprawdzić jakie mapy fontowe są deklarowane w pliku
texmf/pdftex/config/psfonts.map -- powinien on także
zawierać deklaracje map fontowych dla fontów PL.
W dystrybucji TeX Live wszystkie aktualnie dostępne polskie fonty
Type1 są gotowe do użycia zarówno przez program dvips,
jak i pdftex.